पर तिस बगत जे सहायक औणा, ये सै पवित्र आत्मा सै जे पिता परमेशरा रिया तरफा ते औआं कने सै जे सच्च आ तिस्सो प्रगट करां। ताहली जे तिस औणा, तां तिस तुहांजो मेरे बारे च दसणा।
पर सै जे कोई तिस पाणिये जो पींगे, सै जे माह तिस्सो देणा, तिस फेरी कदीं प्यासे नीं रैहणां; बल्कि सै पाणी जे हऊँ तिस्सो देंगा, सै तिसच इक पाणिये रा सोता बणी जाणा सै जे तिस्सो अनन्त जीवन देंगा।”
इयां इ परमेशरा रे सज्जे हत्था ते सब्बींते ऊच्ची जगह पाईने, कने पिता ते सै पवित्र आत्मा पाईने तिसरी प्रतिज्ञा जे कित्तिरी थी, तिने ये भेज्जी दित्तिरा सै जे तुहें देख्या कने सुणया रायें।
फेरी स्वर्गदूते मेरने गलाया, “ये गल्लां विश्वास रे लायक कने सच्चियां इ। कने प्रभुये सै जे भविष्यवक्तयां री आत्मां रा परमेशर आ, अपणे स्वर्गदूता जो इस खातर भेज्या भई अपणे दास्सां जो ये गल्लां दस्सो तिन्हांरा जे जल्दी पूरा हूणा जरूरी आ।”
फेरी मैं स्वर्गा च कने धरतिया पर कने धरतिया रे थल्ले कने समुद्रा रियां सब बणाई रियां चिज़ां जो, कने सब्बीं किजि जो सै जे तिस चा, ये गान्दे हुये सुणया, “सै जे संघासणा पर बैठिरा, तिसरा कने मेमने री स्तुति, आदर, महिमा कने राज युगां-युगां तक रौ!”