6 फेरी तिने मेरने बोल्या, “सब किछ पूरा हुईगरा। हऊँ अल्फा कने ओमेगा, शुरु कने अन्त आ। सै जे प्यासा, तिसजो मांह जीवना रे पाणिये रे सोते चते मुफ्त प्याणा।
यीशुये जबाब दित्या, “तू नीं जाणदी भई परमेशर तिज्जो क्या देणा चांह, कने तू नीं जाणदी भई कुण तेरते पाणी मंगया रां। जे तू जाणदी, तां तू माहते इस्सो मंगदी कने हऊँ तिज्जो जीवन देणे औल़ा पाणी देन्दा।”
पर सै जे कोई तिस पाणिये जो पींगे, सै जे माह तिस्सो देणा, तिस फेरी कदीं प्यासे नीं रैहणां; बल्कि सै पाणी जे हऊँ तिस्सो देंगा, सै तिसच इक पाणिये रा सोता बणी जाणा सै जे तिस्सो अनन्त जीवन देंगा।”
परमेशरे अपणे पुत्रा जो बी नीं बचाया, पर तिस्सो अहां सारयां रे खातर अपणे दुश्मणा रे हवाले करित्या, तिस अहांजो अपणे पुत्रा सौगी सै सब किछ देणा तिस्सो देणे रा जे तिने अहांने वायदा कित्तिरा था।
पर अहें संसारा रा आत्मा नीं पाया, पर सै आत्मा पाया सै जे परमेशरा रिया तरफा तेआ ताकि अहें तिन्हां गल्लां जो जाणिये सै जे परमेशरे अहांजो मुख्ता त दित्तिरे।
तां फेरी पौलुस कुण आ? कने अपुल्लोस कुण आ? अहें सिर्फ परमेशरा रे सेवक ये तिन्हांरे जरिये जे तुहें विश्वास कित्या, तियां जे हर इक्की प्रभये रे जरिये सौंपी रिया जिम्मेवारिया जो निभाया।
तिने बी मिन्जो बोल्या, “लौदीकिया नगरा रिया कलीसिया रे दूता जो ये सन्देश लिख: हऊँ इ आमीन कने बफादार कने सच्चा गवाह, कने परमेशरा रिया सृष्टिया री मूल वजह इ, हऊँ ये बोलां: