जे तुहें मेरे कने मेरिया शिक्षां ते इस दुष्ट कने पापी जुगा च शर्मिन्दा ये, तां माहणुये रा पुत्र यनि मांह बी तुहांते शर्मिन्दा हूणा, ताहली जे तिस पवित्र स्वर्गदूतां सौगी अपणे पिता रिया महिमा समेत औणा।”
कने वचन शरीरा रा रुप लेईने आया; तिने अनुग्रह कने सच्चाईया ने भरी ने अहांरे बिच बास कित्या, कने अहें तिसरी येढ़ि महिमा देक्खी, तेढ़ी जे पिता रे इकलौते पुत्रा री महिमा हुआं इ।
परमेशरा जो किने बी कदीं नीं देख्या, इकलौता पुत्र सै जे मसीह यीशु आ, तिसरा जे पिता ने बड़ा गैहरा रिश्ता, तिने इ अपणे पिता जो अहां सब्बीं पर परगट कित्या।
ये सैई वचन आ तिने जे हरेक प्राणिये जो जीवन दित्या कने सै अहां पर परमेशरा रिया सच्चाईया जो तियां प्रगट कराँ जियां जे ज्योति अन्धकारा रियां चिज़ां जो प्रगट कराँ इ।
“हे पिता! सै लोक जे तैं मिन्जो दित्तिरे, मेरी ये इच्छा इ भई तित्थी जे हऊँ आ तित्थी सै बी रौ, काँह्भई सै मेरिया तिसा महिमा जो देक्खी सक्को सै जे तैं मिन्जो दित्ति। काँह्भई संसारा रिया सृष्टिया ते पैहले तू मिन्जो प्यार कराँ था।
इस खातर भई सारे लोक तियां जे पिता परमेशरा रा आदर कराँ ये तियां इ पुत्रा रा आदर बी करो। सै माहणु जे पुत्रा रा आदर नीं करदा, सै तिस पिता परमेशरा रा आदर बी नीं करदा तिने जे मिन्जो भेज्जिरा।
ये सै लोक ये, सै जे कदीं औरतां सौगी अशुद्ध नीं हुये, पर कुवारे रै; ये सैई हाये, भई तित्थी जे कित्ती मेमना जां, सै तिसरे पिच्छे हुई लेआं ये; येत परमेशर कने मेमने रे खातर पैहले फल़ा साई माहणुआं चते खरीदी लरे।