3 काँह्भई तिसरे व्यभिचार री तिखी मदिरा सारी जातियें पित्तीरी, धरतिया रे राजयां तिसने सौगी व्यभिचार कित्तिरा, कने धरतिया रे ब्यापारी तिसरे सुख-बलासा रे जादा हुणे ते अमीर हुईगरे।”
या क्या तुहें महंगे कपड़े पैहनीरे किसी माहणुये जो देखणे री उम्मीद करया राँ थे? नां, काँह्भई सै लोक जे बांके कपड़े पैहनां ये, कने मौज मस्तिया ने जीआं ये, सै सुनसान जगह च नीं, पर मैहलां च रैं।
पर जवान विधवां रा नौं सूचिया च मत लिखयां, काँह्भई ताहली जे तिन्हांरियां भोग-विलासा रियां इच्छां बधी जाईयां, तां सै भीं ते ब्याह करना चाईयां कने मसीह ते दूर हुई जाईयां,
फेरी इसते बाद इक होर दुज्जा स्वर्गदूत ये बोलदा हुआ आया, “टिरीग्या, सै बड़ा बेबीलोन नगर टिरी गया, काँह्भई तिसे अपणे व्यभिचारा री तिखी मदिरा सब्बीं जातियां जो प्याईरी।”
कने अपणे-अपणे सिरा पर धूल पान्गे, कने ऊच्चिया अवाज़ा च रोन्दे हुये कने बिलखदे हुये रड़ाई-रड़ाईने बोलणा, ‘लाणत! लाणत! ये बड्डा नगर तिसारिया धन-दौलता रिया वजह ने जे समुद्रा रे सारे जहाजा रे मालक अमीर हुईगरे थे; इक्की घण्टे च तिसरा सब किछ बर्बाद हुईग्या।’
किसी दिऊये रिया लोई फेरी कदीं तुज च नीं चमकणा, कने दुल्हे कने दुल्हना री अवाज़ फेरी कदीं तुज च नीं सुणाई देणी; काँह्भई तेरे ब्यापारी संसारा रे बड्डे लोक थे कने तेरे जादू-टोणे ते सारी जातियां भरमाये गैईरे थे।