9 माहणु भयंकर गर्मिया ते झुलसिगे, कने तिन्हें परमेशर रे नौआं री निंध्या कित्ती, तिसजो जे इन्हां विपत्तियां पर अधिकार आ; कने तिन्हें मन फिराणे कने तिसरी महिमा करने ते इन्कार कित्या।
येढ़ा विल्कुल बी निआं! पर जे तुहें बी बुरे कम्मां जो छड्डिने अपणा मन परमेशरा री तरफा जो नीं फिराँगे, तां तुहां सारयां बी येढ़िया इ मौती मरना तियां जे सै मरे थे।
कने तिने ऊच्चिया अवाज़ा च गलाया, “परमेशरा जो आदर देआ, कने तिसरी महिमा करा, काँह्भई तिसरे न्याय करने रा बगत आईगरा; तिसरी अराधना करा, तिने जे स्वर्ग कने धरती कने समुद्र कने पाणिये रे सोते बणाये।”
अम्बरा ते माहणुआं परा तकरीवन पंजताल़ी ते पंजाह किलो री बड्डी आण पई, कने इस खातर भई ये विपत्ति बौहत इ भारी थी, लोकें आणीं रिया इसा विपत्तिया रिया वजह ते परमेशरा री निंध्या कित्ती।
फेरी भीं महामारिया ते बचीरे लोक सै जे नीं मरे थे, मन नीं फिराया, ये भई तिन्हें बुरीआत्मा री कने बेजान सोने, चाँदी, पीतल, पत्थराँ कने लकड़ां रियां मूर्तियां री पूजा करना बन्द नीं कित्या। ये मूर्तियां नांत देक्खी सकदियां, नां सुणी सकदियां, नां चली सकदियां।