6 कने सै सत्तों स्वर्गदूत तिन्हांले जे सत्तों मुशीवतां थिआं मलमला रे साफ कपड़े पैहनीने कने छातिया पर सोने री पट्टी बन्हीने मन्दरा ते निकल़े।
ताहली जे सै परेशानिया च पैई गियां, तां देक्खा, दो माहणु लोई साई चमकदे कपड़े पैहनीरे तिन्हाले आईने खड़ीगे।
कने तिन्हां सात्त दीपदान्नां रे बिच माहणुये साई इक प्राणिये जो देख्या, तिने जे पैराँ तक कपड़ा पैहनीरा था, कने छातिया पर सोने री पट्टी बन्हीरा थी।
फेरी इक होर स्वर्गदूत स्वर्गा रे मन्दरा चते निकल़ीने तिसने सै जे बद्दल़ां पर बैठिरा था, जोरा रिया अवाज़ा च हाक्क पाईने गलाया, “अपणी डाटी लईने फसल लुणि लै, काँह्भई फसला लुणने रा वगत आई पुज्जीरा इस खातर धरतिया री खेती पक्की चुक्कीरी।”
फेरी इक होर स्वर्गदूत स्वर्गा रे मन्दरा चते बाहर निकल़या, तिसरे हत्था च बी इक तेज़ डाटी थी।
फेरी मैं स्वर्गा च इक होर बड्डा कने अदभुत नशाण देख्या, यनि सात्त स्वर्गदूत तिन्हांले जे सत्तों आखरी मुशीवतां थिआं, काँह्भई तिन्हांरे हुई जाणे पर परमेशरा रे गुस्से रा अन्त आ।
पैहनणे रे खातर तिस्सो अच्छिया किस्मा री साफ कने चमकदी मलमल दित्ति गई, काँह्भई अच्छिया किस्मा री मलमल रा मतलब परमेशरा रे लोकां रे धर्मा रे काम्म ये।”