फेरी इक होर स्वर्गदूत बेदिया ते बाहर आया, तिस्सो जे अग्गी पर अधिकार था; तिने तिस स्वर्गदूता ले जे तेज़ डाटी थी, तिसजो ऊच्चिया अवाज़ा च गलाया, “अपणी तेज डाटिया जो लाईने धरतिया रे अंगूरां रिया बेल्ला रे गुच्छे कट्टी लै, काँह्भई अँगूर पक्की चुक्कीरे।”
फेरी मैं मन्दरा च किसी जो ऊच्चिया अवाज़ा च तिन्हां सत्तां स्वर्गदूतां ते ये बोलदे सुणया, “जाओ परमेशरा रे गुस्से रे सत्तों इ कटोरयां जो धरतिया पर लटी दवा।”