9 कने बड्डा अजगर यनि सैई पुराणा सर्प तिस्सो जे इबलिश कने शैतान बोलां ये कने सै जे सारे संसारा रा भरमाणे औल़ा। सै धरतिया पर तिसरे दूतां समेत सट्टि दित्या गया।
“काँह्भई झूट्ठे मसीह कने झूट्ठे भविष्यवक्ते उट्ठीने आई जाणे, कने बड़े हैरान करने औल़े नशाण दसणे, कने अजीब काम्म करने, भई जे हुई सक्को तां चुणी रयां जो बी चकमा देई दो।
ये जनाना त अब्राहमा रे कुल़ा तेई तिसौ जे शैताने ठारां साल्लां रे लम्बे बगता ते बन्हीने रखीरा था, क्या इसाजो तिसते छडवाणा यहूदियां रे विस्राम रे दिन जरूरी नीं था?”
“प्यारे शमौन! देख, शैताने परमेशरा ते तुहां सारयां लोकां री परीक्षा लेणे री अनुमति मंग्गी, खरे जो बुरे ते लग करने री, काँह्भई इक करसाण कणका जो भूआ ते लग करां।
किछ लोक येढ़े तिन्हांरी बराबरी जे तिस ब्यूआ ते कित्ती जाई सक्कां इ सै जे बाट्टा च पैईरा। सै परमेशरा रा वचन जरूर सुणां ये, पर शैतान छोड़चा ने जां कने तिन्हांरे मनां ते तिस वचना जो मटाई देआं सै जे तिन्हें सुणया था। भई किति ये नीं हो भई सै विश्वास करीने छुटकारा पाईलो।
न्याय रे बारे च इस खातर काँह्भई तिस लोकां जो इसा सच्चाईया रे बारे च दसणा भई परमेशरा तियां जे इस संसारा पर राज करने औल़े शैतान्ना जो सजा देणी, तियां इ परमेशरा लोकां जो तिन्हांरे पापां रे खातर सजा देणी।
तुहें अपणे पिता शैतान्ना री सन्तान ये कने अपणे पिता रियां इच्छां जो पूरा करना चाँये। सै त शुरु ते खूनी आ कने तिने कदीं सच्चाईया रा पक्ष नीं लेआ, काँह्भई सच्च तिसच हाया इ निआं। झूट्ठ बोलणा त तिसरे स्वाभावा ची हाया; काँह्भई सै झूट्ठा कने सारयां झूट्ठां जो जन्म देणे औल़ा पिता।
भई तू तिन्हांजो इसा गल्ला रा एहसास करवाई दो भई सच्च क्या? कने झूट्ठा पर विश्वास करने रे बजाय परमेशरा रिया सच्चाईया पर विश्वास करा; ये सब इस खातर ताकि सै पापां री माफी कने मांह पर विश्वास करने ते पवित्र कित्तिरे लोकां सौगी बिरासत पाई सक्को।’
पतरसे गलाया, “हे हनन्याह! सै जे शैताने तेरे मना च पवित्र आत्मा ने झूट्ठ बोलणे रा विचार पाया, कने तुहें अपणी बेच्ची रिया धरतिया रे पैसयां चते थोड़े जे रखी लो?
पर हऊँ डराँ भई तियां जे शैताने सर्पा रे रुपा च अपणिया चतुराईया ने हव्वा जो बैहकाया था, तियां इ किति तुहांरे मना जो मसीह रे प्रति तुहांरिया ईमानदारिया कने पवित्रता जो दूर नीं करी दो।
पर तिन्हां अदभुत दर्शणां रे बारे च मिन्जो बौहत गर्व नीं हूणा चाहिन्दा, तिन्हौं जे परमेशरे मिन्जो दस्सीरा। इस खातर मेरे शरीरा च इक कन्डा चुभाया गया था भई शैतान्ना रा इक दूत मिन्जो बौहत पीड़ा देओ, ताकि हऊँ घमण्ड नीं करूँ।
इस संसारा रे इश्वरे (शैताने) तिन्हां अविश्वासी लोकां री बुद्धि अन्ही करी तरी, इसी खातर सै मसीह रे बारे री उत्तम खुशखबरिया कने तिसरी महिमा समझदे नींये। मसीह परमेशरा रा स्वरूप आ।
कोई तुहांजो किसी बी तरिके ने धोखा नीं देओ, काँह्भई सै दिन तदुआं तक नीं औणा तदुआं तक जे परमेशरा रे बरोधा च बौहत लोक बिद्रोह नीं करदे, कने सै दुष्ट माहणु प्रगट हूणा तिस्सो जे पक्का परमेशरा नाश करना।
काँह्भई तियां जे परमेशरा रे बच्चे माहणु ये, तियां इ यीशु बी तिन्हां साई माहणु बणया। परमेशरे ये इस खातर कित्या ताकि तिसरिया मौती रे जरिये शैतान्ना जो नाश करी सक्को, तिसले जे मौती रा अधिकार था।
पर प्रधान स्वर्गदूत मीकाईल, ताहली जे शैतान्ना ने मूसा रिया लाशा रे बारे च बैहस करया राँ था, तां बी तिसरे खिलाफ तिने बेईज्जत करने औल़यां शब्दां ने तिसरी निंध्या करने री हिम्मत नीं कित्ती, पर तिने बोल्या, “प्रभु तिज्जो डान्टो।”
इस खातर हे स्वर्गो कने तिन्हां च रैहणे औल़यो, मौज करा! पर हे धरती, कने समुद्र, तुहां परा लाणत इ! काँह्भई शैतान बड़े गुस्से सौगी तुहांले उतरी ने आईरा! काँह्भई सै जाणाँ भई तिसरा थोड़ा इ बगत होर बाकी आ।”
तिन्हां चमत्काराँ रिया वजह ते, तिन्हौं जे तिस पशुये रे सामणे दसणे रा अधिकार तिस्सो मिलीरा था, सै धरतिया पर रैहणे औल़यां जो इस तरिके ने धोखा देआं था। सै तिन्हांजो ये हुक्म देआं था भई तिस पशुये री मूर्ति बणावा, तिसरे शरीरा पर जे तलवारा रा घाव था कने सै जे फेरी भीं जिऊंदा हुईगरा था।
ये सै बुरीआत्मां इयां सै जे चमत्कार करदियां हुईयां सारे संसारा रे राजयां ले जांईयां; ताकि तिन्हौं सर्वशक्तिमान परमेशरा रे तिस बड्डे दिना री लड़ाईया रे खातर कट्ठा करो।
किसी दिऊये रिया लोई फेरी कदीं तुज च नीं चमकणा, कने दुल्हे कने दुल्हना री अवाज़ फेरी कदीं तुज च नीं सुणाई देणी; काँह्भई तेरे ब्यापारी संसारा रे बड्डे लोक थे कने तेरे जादू-टोणे ते सारी जातियां भरमाये गैईरे थे।
सै पशु कने झूट्ठे भविष्यवक्ते जो सै जे तिसरे सामणे येढ़े नशाण दस्से थे, तिन्हांरे जरिये तिने तिन्हांजो भरमाया, तिन्हां पर जे पशुये री छाप थी, कने सै जे तिसरी मूर्तियां री पूजा कराँ थे। इन्हां दुईं जो जीते जी तिसा अग्गी रिया झीला च, सै जे गन्धका ने जल़ां इ, पाये गये।
हऊँ येत जाणाँ, भई तू ओत्थी रैआं तित्थी जे शैतान राज कराँ; कने तू मांह पर लगातार मजबूतिया ने विश्वास कराँ कने तैं तिन्हां दिनां च बी मांह पर विश्वास करना नीं छड्डया, ताहली जे मेरा बफादार गवाह अन्तिपास तिसा जगह मारया गया, तित्थी जे शैतान वास कराँ।
पर तुहां थुआतीरा नगरा रे बाकी लोकां ने, जितने जे तिसरिया शिक्षां जो नीं मनदे कने तिन्हां गल्लां जो तिन्हौं जे शैतान्ना रियां गैहरियां गल्लां बोलां ये नीं जाणदे, हऊँ ये बोलां भई मांह तुहां पर होर बोझ नीं पाणा।
हऊँ तेरे दुख, कने तेरी गरीबिया जो जाणाँ, पर तू अमीर आ! कने हऊँ तिन्हां रिया निंध्या जो बी जाणाँ सै लोक जे अप्पूँजो यहूदी बोलां ये, कने हये नींये, पर शैतान्ना री सभा ये।
कने शैतान सै जे तिन्हांजो धोखे च रक्खां था आग्ग कने गन्धका रिया नदिया च पाया जाणा, तित्थी जे सै पशु कने झूट्ठा भविष्यवक्ता बी हूणा, कने सै रात-दिन युग-युग पीड़ा च तड़फदे रैहणे।
कने तिस तिन्हां जातियां रे लोकां जो सै जे सारिया धरतिया पर हुणे, यनि गोग कने मगोग तिन्हांरी गिणती जे समुद्रा रे रेता रे बराबर हूणी, भरमाई ने लड़ाईया खातर कट्ठा करने जो निकलणा।
देख, हऊँ शैतान्ना री तिन्हां सभा औल़यां जो तेरे अधीन करी देन्गा सै लोक जे अप्पूँजो यहूदी बोलां ये, कने हये नींये, पर झूट्ठ बोलां ये। देख, मांह येढ़ा करना भई तिन्हां आईने तेरे पैराँ पर मत्था टेकणा, कने तिन्हां ये जाणी लेणा भई मैं तेरने प्यार कित्तिरा।
फेरी भीं महामारिया ते बचीरे लोक सै जे नीं मरे थे, मन नीं फिराया, ये भई तिन्हें बुरीआत्मा री कने बेजान सोने, चाँदी, पीतल, पत्थराँ कने लकड़ां रियां मूर्तियां री पूजा करना बन्द नीं कित्या। ये मूर्तियां नांत देक्खी सकदियां, नां सुणी सकदियां, नां चली सकदियां।