पर मार्था खाणा त्यार करने रे कई कम्मां च बौहत व्यस्त थी। सै प्रभु ले आई कने बोल़णे लगी, “प्रभु क्या ये ठीक आ भई मेरी बैहण येत्थी तुहांले बैठीरी रौ, कने सारा काम्म हऊँ कल्ही करूँ? क्या तुहांजो इसा गल्ला री फिक्र नीं? तिसाजो बोल्ला भई आईने मेरी सहायता कर।”
“ये सब गल्लां मैं तुहांजो कहाणिया रे जरिये दस्सियां : पर सै बगत आयाराँ ताहली जे माह उदाहरणा च तुहांजो किछ मनी गलाणा, पर पिता परमेशरा रे बारे च सारियां गल्लां साफ-साफ दसणियां।
यीशुये जबाब दित्या, “मैं सदा लोकां च रईने सारयां ने खुल्लेआम गल्ल-बात किति; मैं यहूदी सभा घराँ कने मन्दरा च तित्थी जे सारे लोक कट्ठे हुआं ये, सदा उपदेश दित्या। मैं कदीं बी लुखी-छिपिने किछ नीं गलाया।