6 फेरी किछ यहूदी शास्त्री सै जे तिस घरा च बैठिरे थे, जो किछ यीशुये बोल्या तिसरे बारे च सै अपणे-अपणे मना च सोचणे लगे,
ताहली जे यीशुये ये जाणया भई सै तिस पर विश्वास करां ये, तिस लकवे रे रोगिये जो गलाया, “बेटा, हऊँ तेरे पापां जो माफ करां।”
“इस माहणुये जो येढ़ा नीं बोलणा चाहिन्दा? येत परमेशरा री निंध्या कराँ! परमेशरा ते इलावा होर कोई पाप माफ नीं करी सकदा!”
ये जाणीने यीशुये तिन्हाजो गलाया, “अहांले रोटी नीं बोल्लीने तुहें कजो अप्पूँ चियें विचार करी रायें? तुहौं हूणा तक समझी जाणा चाहिन्दा था भई जे रोटी चाहिन्दी तां हऊँ तुहांजो अदभुत रितिया ने रोटी देई सक्कां! पर तुहें येढ़ा नीं सोच्ची रायें!
कने इस खातर अहें लोकां रियां गल्लां रा कने तिस हरेक बिरोधा रा, सै जे परमेशरा रे ज्ञाना रे बिरोधा च खढ़िरा खण्डन कराँ ये; कने हर इक भावना जो कैद करीने मसीह रा आज्ञाकारी बणाई दें।