31 पर तिने होर बी जोर देईने गलाया, “जे मिन्जो तेरे सौगी मरना बी पौ, फेरी बी मांह तेरा इन्कार कदीं नीं करना।” होरीं सारयां बी इयां इ गलाया।
पर सै जे कोई माहणुआं रे सामणे मेरा चेला हुईने मेरा इन्कार करगा, तां माह बी तिसरा स्वर्गीय पिता रे सामणे इन्कार करना भई सै मेरा चेला नींआ।”
चेलयां तिस्सो गलाया, “अहांते हुई सक्कां।” यीशुये तिन्हौं गलाया, “सै दुख जे हऊँ सैहणे औल़ा; तिसजो तुहें सैई सक्कां ये; कने तिसा मौती जे हऊँ मरने जाईराँ, तिसा मौती तुहें मरी सक्कां ये!
यीशुये पतरसा ने गलाया, “हऊँ तेरने सच बोलां भई आज्ज इ इसा राति जो कुकड़ा रिया दो बारी झांग देणे ते पैहले, तू तिन्न बार मेरा इन्कार करना।”
फेरी यीशु कने तिसरे चेले गतसमनी नौआं रे बगीचे च आये, कने तिने अपणयां चेलयां जो गलाया, “येत्थी बैट्ठीरे रौआ, तदुआं तकौ जे हऊँ प्राथना करीराँ।”
पर लोक ऊच्चिया अवाज़ा च नारे लगाई-लगाईने मांग करी रां थे भई इस्सो क्रूसा पर चढ़ाई दित्या जाओ। पर तिन्हारे नारेयां रा शोर इतणा बधीग्या भई
पतरसे तिसते पुच्छया, “प्रभु जी, हुण हऊँ कांह् नीं आई सकदा? हऊँ तेरे खातर मरने जो त्यार आ।”