30 हऊँ तुहांजो सच बोलां भई तदुआं तका जे ये सब गल्लां नीं हुई जाणियां, तदुआं तक इसा पीढ़िया रे लोकां नीं मरना।
हऊँ तुहांजो बोलां भई येत्थी किछ येढ़े तिन्हां तदुआं तक नीं मरना, तदुआं तक जे माहणुये रे पुत्रा जो तिसरे राज्जा च औन्दे हुये नीं देक्खी लो।”
हऊँ तुहांजो सच्च बोलां, इन्हां सारियां हत्यां खातर इसा पीढ़ियां रे लोकां जो सजा भुगतणे पौणी।
हऊँ तुहांजो सच्च बोलां भई इसा पीढ़िया रे लोकां रे जीते जी ये सारियां गल्लां हूणी।
इयां इ तंजे तुहें इन्हां गल्लां जो हुन्दे हुये देक्खो, तां जाणी लौआ भई मेरे वापिस औणे रा वगत नेड़े आ, तियां जे हऊँ पैहले तेई स्वर्गा रे दरवाजे पर त्यार खढ़िरा।
अम्बरा कने धरती खत्म हुई जाणे, पर मैं सै जे बोलित्या, सै पूरा हुईने इ रैहणा।
फेरी यीशुये अपणयां चेलेयां जो गलाया, “हऊँ तुहांजो सच बोलां भई तुहां चते किछ लोक सै जे येत्थी खढ़िरे, तदुआं तक नीं मरना, तदुआं तक जे परमेशरा जो सामर्था सौगी राज करदे हुए नीं देक्खी लो।”
हऊँ तुहांजो सच्च बोलां, भई तदुआं तक जे ये सारी गल्लां पूरी नीं हुई जान्दी, इसा पीढ़ियां रे लोकां रा खात्मा नीं हूणा।