तां यीशुये तिन्हौं अप्पूँ ले सद्दीने तिन्हांजो गलाया, “तुहें जाणाँ ये भई सै जे अन्यजातियां रे हाक्म समझे जांये, सै तिन्हां पर दवाव पाईने राज कराँ ये; कने तिन्हां च सै जे बड्डे अधिकारी ये, तिन्हां पर अधिकार जतांये।
यीशु बैट्ठीग्या कने बारा चेलयां जो अप्पूँ ले कट्ठा हुणे रे खातर सद्दया कने तिन्हाजो गलाया, “जे कोई महान बणना चाँह, तां सै सब्बींते छोट्टा कने सब्बीं रा सेवक बणो।”
हऊँ तुहांजो बोल्लां, भई सै दुज्जा नीं; पर येई पापी माहणु परमेशरा रे सामणे धर्मी ठैहरया, कने अपणे घरा जो वापस गया; पर फरीसिये सौगी येढ़ा नीं हुया, काँह्भई सै जे कोई अप्पूँजो महान समझगा, तिसजो परमेशरा नम्र बनाणा, पर सै जे कोई अप्पूँजो नम्र बणांगा, तिस्सो परमेशरा आदर देणा।”
फेरी तिन्हांने बोल्या, “सै जे कोई मेरे नौआं ते इस बच्चे जो ग्रहण कराँ, सै मिन्जो ग्रहण कराँ; कने सै जे कोई मिन्जो ग्रहण कराँ, सै मेरे भेजणे औल़े जो ग्रहण कराँ, काँह्भई ये सै आ सै जे तुहां च सबनी ते छोट्टा, सैई महान आ।”
हुण होर अग्गे इस संसारा रिया रीता पर मता चलदे; पर परमेशर तुहांरे मना जो बदलने रे जरिये तुहांजो नया दिल देओ। ताकि तुहें परमेशरा रियां इच्छां जो जाणी सकगे, यानि सै जे भली, सै जे तिस्सो खुश कराँ इ कने सै जे उत्तम इ।
पर मेरे साथी विश्वासियो, परमेशरे तुहांजो अजाद रैहणे रे खातर चुणीरा, पर येढ़ा नीं हो भई ये अजादी पापी स्वभावा जो पूरा जरने रे खातर अवसर बणो, इसरे बदले प्यारा रिया वजह ने अप्पूँ चियें इक्की दुज्जे री सेवा करा।