तिस बगत यीशु अपणे चेलयां जो दसणे लगया, भई “मिन्जो यरूशलेम जाणा चाहिन्दा कने तित्थी यहूदी शास्त्रियां, बजुर्ग यहूदी नेतयां, कने मुखियायाजकां रे जरिये बड़ा दुख सहीने; मारया जाऊँ; फेरी तिज्जे दिन मूईरयां चा ते माह जिऊंदे हुई जाणा।”
तां किछ लोक तिस पर थुकणे लगे, कोई तिसरा मुँह ढकणे लगे कने घसुन्ने मारने लगे, किछ तिसने बोलणे लगे, “जे तू इक भविष्यवक्ता, तां अहांजो दस्स भई तिज्जो किने मारया!” कने सपाहियें तिन्हें जे तिस्सो पकड़ीरा था थप्पड़ मारे।
“हर कोई पैहले बधिया दाखरस परोसां कने ताहली जे मेहमान पी ने तृप्त हुई जांये तिसते बाद सै दाखरस जे परोसया जां सै इतणा बधिया नीं हुन्दा; पर तैं बधिया दाखरस हुण तक संभाली ने रखीरा।”