कोई माहणुये रे पुत्रा रे बरोधा च जे किछ बोलां, तां तिसरा सै अपराध माफ कित्या जाणा, पर जे कोई पवित्र आत्मा रे बरोधा च बोलगा, तिसरा अपराध न त इस वगता च कने न औणे औल़े वगता च माफ कित्या जाणा।
कने तियां जे योना तिन्न दिन कने तिन्न रात तिस समुद्री जीबा रे पेट्टा च रैया था, तियां इ माहणुये रे पुत्रा यनि मांज बी तिन्न दिन तिन्न रात कब्रा़ रे अन्दर रैहणा।
ताहली जे सै पहाड़ा परा ते उतरी राँ थे फेरी यीशुये तिन्हांजो ये हुक्म दित्या, भई “तदुआं तकौ जे माहणुये रा पुत्र यनि हऊँ मरीरयां चते नीं जी उठदा, तदुआं तकौ जो किछ तुहें देख्या सै किसी ने देहां बोलदे।”
यीशुये तिन्हांने गलाया, हऊँ तुहां लोकां ने सच्च बोलां भई नौंये जुगा च ताहली जे माहणुये रा पुत्र अपणे प्रतापी संघासणा पर बिराजमान हूणा, तां तुहां बी सै जे मेरे पिच्छे आईरे, बारा संघासणां पर बैठीने इस्राएल रे बारा गोत्राँ रा न्याय करना।
जे तुहें मेरे कने मेरिया शिक्षां ते इस दुष्ट कने पापी जुगा च शर्मिन्दा ये, तां माहणुये रा पुत्र यनि मांह बी तुहांते शर्मिन्दा हूणा, ताहली जे तिस पवित्र स्वर्गदूतां सौगी अपणे पिता रिया महिमा समेत औणा।”
“हऊँ तुहांजो इसा गल्ला रा भरोसा देयां भई सै जे कोई मिन्जो माहणुआं रे सामणे मन्नी लेंगा, तां हऊँ माहणुये रा पुत्र, तिस माहणुये जो परमेशरा रे स्वर्गदूतां रे सामणे मन्नी लेंगा।
हऊँ तुहांजो बोलां; तिस इकदम तिन्हारा न्याय करना! पर हऊँ जाणाँ भई ताहली जे मैं, माहणुये रे पुत्रा वापस धरतिया पर औंणा, तां मांह तिन्हां लोकां जो बी देखणा सै जे माह पर विश्वास नीं रखदे?”
कने तिसारे पहलौठे पुत्रा रा जन्म हुया कने तिसे अपणे न्याणे जो कपड़े च लपेटी ने इक्की गोयडा रिया खुरलिया च रखया, काँह्भई नगरा च तिन्हाजो किसी बी सराईं बिच रैहणे जो जगह नीं मिली थी।
योअन्ना राजा हेरोदेस रे भण्डारीये खुज़ा री जनाना थी कने सुसन्ना कने होर बौहत जनानां बी इन्हां सौगी थिआं। ये सब जनानां अपणी कमाईया रे पैसयां ने यीशु कने तिसरे चेलयां री सेवा कराँ थिआं।
यीशुये तिसने बोल्या, “गिदड़ियां जो रैहणे खातर दूहड़ कने हवा च उडणे औल़यां पंछियां जो रैहणे खातर आलणे हुआं ये, पर माहणुये रे पुत्रा जो आराम करने जो बी जगह नीं।”
यीशुये तिसने भीं गलाया, “हऊँ तेरने सच्च बोलां भई तूं स्वर्गा जो खुलदे कने परमेशरा रे दूतां जो माहणुये रे पुत्रा यनि मेरे ऊपर उतरदे कने ऊपर जान्दे देखणा।”
इस पर लोकें तिस्सो बोल्या, “अहें पवित्रशास्त्रा री गल्ल सुणिरी भई मसीह सदा जिऊंदा रैहणा, फेरी तू काँह बोलां, भई माहणुये रे पुत्रा जो ऊच्चे पर चढ़ाया जाणा जरूरी आ? ये माहणुये रा पुत्र कुण आ?”
तिसा रोटिया खातर मेहणत नीं करा सै जे सड़ी जाईं, पर तिसा खातर मेहणत करा सै जे अनन्त जीवन देआं, सै जे माहणुये रे पुत्रा यनि मांह तुहांजो देणी; काँह्भई पिता यनि परमेशरे मिन्जो इ अधिकार दित्तिरा।”