34 पर हऊँ तेरने ये बोलां, भई कदीं सगन्द नीं खायां; नां त स्वर्गा री, काँह्भई सै परमेशरा रा संघासण आ;
“ ‘प्रभु परमेशर बोलां, स्वर्ग मेरा संघासण कने धरती मेरे पैर रखणे री चौकी। मेरे खातर तुहां केढ़ा जेआ मन्दर बनाणा? कने मेरे आराम करने री कुण जेई जगह हुंगी?
पर मेरे साथी विश्वासियो, सब्बीं ते बड्डी गल्ल येई भई सगन्द नीं खायों, न स्वर्गा री, न धरतिया री, न किसी होरी चीज़ा री; पर साफ-साफ हाँ, बोल्ला या नां, ताकि तुहांते गुनाह नीं हो कने परमेशरा रिया सजा ते बची सक्को।