फेरी राजे यनि मांह अपणे सज्जे पासे औल़यां ने बोलणा, मेरे पिता ते आशीष पाईरे लोको औआ! कने सै राज जे तुहांरे खातर संसारा जो बनाणे ते पैहले त्यार कित्तिरा तिसजो ग्रहण करा।
कने हऊँ तुहांजो बोलां, भई मते सारे अन्यजातियां रे लोकां पूर्वा ते कने पश्चिमा ते आईने अब्राहम, इसहाक कने याकूब ने सौगी स्वर्गा रे राज्जा च खाणा खाणे बैठणा।
ताहली जे यीशु देक्खां भई सै गुस्सा हुईगे यीशुये चेलयां जो गलाया, “बालकां जो मेरले औणे देआ तिन्हौं नां नीं करा, काँह्भई सै जे कोई बच्चयां साई भरोसा रक्खां ये तिन्हां पर इ परमेशरा राज करने रे खातर त्यार हूणा।
हऊँ तुहांजो बोल्लां, भई सै दुज्जा नीं; पर येई पापी माहणु परमेशरा रे सामणे धर्मी ठैहरया, कने अपणे घरा जो वापस गया; पर फरीसिये सौगी येढ़ा नीं हुया, काँह्भई सै जे कोई अप्पूँजो महान समझगा, तिसजो परमेशरा नम्र बनाणा, पर सै जे कोई अप्पूँजो नम्र बणांगा, तिस्सो परमेशरा आदर देणा।”
“प्रभुरा आत्मा मेरे ऊपर आ, काँह्भई तिने गरीबां जो खुशखबरी सुनाणे रे खातर मेरा अभिषेक कीतिरा। तिने हऊँ भेजीरा, भई हऊँ सै जे शैतान्ना रिया कैदा चे तिन्हाजो छुटकारे रा, कने अन्हेयां जो नज़र पाणे री खुशखबरी देऊं, कने दुख तकलीफां च फसीरे लोकां जो छड़वाऊँ।
परमेशर तिसजो आशीष देआं सै जे मुशिबतां च अटल रैयां काँह्भई परीक्षां च खरा उतरने ते बाद तिस अनन्त जीवना रा मुकट पैहनणा, तिस्सो जे परमेशरे अपणे प्यार करने औल़यां जो देणे रा वायदा कित्तिरा।
मेरे प्यारे साथी विश्वासियो, ध्याना ने सुणा, क्या परमेशरे तिन्हां लोकां जो नीं चुणीरा, सै जे संसारा रिया नजरां च गरीब ये, ताकि सै विश्वासा च अमीर हुई जो कने तिस राज्जा रे बारस बणो, तिसजो जे परमेशरे अपणयां भगतां जो देणे रा वायदा कित्तीरा?