ताहली जे सै तुहांजो इक्की नगरा च सताणे लगो, तां दुज्जे नगरा जो चली जायों। हऊँ तुहांजो सच्च बोलां भई तुहें माहणुये रे पुत्रा रे औणे ते पैहले इस्राएल रे सारे नगराँ चियें गये बी नीं हुणे।
कने जे कोई मेरे इन्हां भोल़े-भाल़े चेलयां चा ते किसी इक्की जो बी इस खातर इक गलास ठन्डे पाणिये रा देयो भई सै मेरा चेला, तां हऊँ तुहांजो सच्च बोलां भई तिस्सो इसरा ईनाम जरूर मिलणा।”
“हऊँ तुहांजो सच्च बोलां, जितने बी माहणु संसारा च रैईरे तिन्हां चते बपतिस्मा देणे औल़े यूहन्ने ते महान कोई माहणु पैदा नीं हुया; फेरी भीं स्वर्गा रे राज्जा च छोट्टे ते छोट्टा माहणु बी यूहन्ने ते महान आ।
हऊँ तुहांजो सच्च बोलां भई कई सारे भविष्यवक्ता कने धर्मात्मा तिन्हां गल्लां जो जे देखणा चाँह थे, तिन्हांजो तुहें देखी रायें; सै तिन्हांजो नीं देक्खी सक्के; कने तिन्हां गल्लां जो जे सै सुणना चाँह थे, तिन्हांजो तुहें सुणीराँ ये, सै इन्हांजो नीं सुणी सक्के।
“हऊँ तुहांजो सच्च बोलां, जो किछ तुहें धरतिया पर लोकां जो करने री अनुमति नीं देंगे तिस्सो करने री परमेशरा बी अनुमति नीं देणी, कने जो किछ तुहें धरतिया पर लोकां जो करने री अनुमति देंगे तिस्सो परमेशरा बी करने री अनुमति देणी।
यीशुये तिन्हांने गलाया, हऊँ तुहां लोकां ने सच्च बोलां भई नौंये जुगा च ताहली जे माहणुये रा पुत्र अपणे प्रतापी संघासणा पर बिराजमान हूणा, तां तुहां बी सै जे मेरे पिच्छे आईरे, बारा संघासणां पर बैठीने इस्राएल रे बारा गोत्राँ रा न्याय करना।
यीशुये तिन्हांजो जबाब दित्या, “हऊँ तुहांजो सच्च बोलां, जे तुहां च विश्वास ओ कने तुहें शक नीं करो, तां न सिर्फ ये करना सै जे मैं अंजीरा रे डाल़ा रा कित्या, पर जे तुहें इस पहाड़ा ने बोल्लो, ‘उट्ठ, कने समुद्रा च जाईने पैईजा,’ तां तेढ़ा इ हुई जाणा।
दस्सा इन्हां दुईं चते किने पिता री इच्छा पूरी किति?” तिन्हे गलाया, “बड्डे।” यीशुये तिन्हाने गलाया, “हऊँ तुहांजो सच्च बोलां भई कर बसूलणे औल़े कने वेश्यां परमेशरा रे राज्जा च तुहांते पैहले जाणा।
पर यीशुये तिन्हाने गलाया, “तुहें इसा इमारता जो सिधा येत्थी खढ़िरा देखी रायें! हऊँ तुहांजो सच्च बोलां, ये सारियां दीवाराँ कने इमारतां नष्ट हुई जाणियां।”
फेरी राजे यनि मांह तिन्हाजो जबाब देणा, हऊँ तुहांजो सच्च बोलीराँ ताहली जे कदीं तुहें मांह पर विश्वास करने औल़े तिन्हांजो जे लोक खास नीं समझदे तिन्हां किसी इक्की खातर बी किछ कित्या हुंगा तां सै तुहें मेरे खातर बी कित्या।
फेरी मांह तिन्हांजो जबाब देणा, हऊँ तुहांजो सच्च बोलीराँ ताहली जे तुहें मांह पर विश्वास करने औल़े तिन्हांजो जे लोक खास नीं समझदे तिन्हां किसी इक्की खातर बी किछ नीं कित्या तां सै तुहें मेरे खातर बी नीं कित्या।
“इस खातर खबरदार ताहली जे तुहें किसी गरीबा जो दान दें, तां इसरा किसी माहणुये जो पता नीं चलो, तियां जे यहूदी सभा घरा च, कने गलियां च कपटी लोक होरीं ते प्रशंसा पाणे रे खातर कराँ ये। हऊँ तुहांजो सच्च बोलां भई तिन्हांजो लोकां ते इसरा पूरा ईनाम प्रशंसा ही मिलया।
ये सुणीने यीशुये जो चम्भा हुया, कने सै जे तिसरे पिच्छे आई कराँ थे तिन्हांने बोल्या, “हऊँ तुहांजो सच्च बोलां, भई मुझे इस्राएल देश में इक बी येढ़ा माहणु नीं मिलया, सै जे गैर-यहूदी माहणुए साई माह पर भरोसा करां।
यीशुये जवाब दित्या, “हऊँ तुहांजो सच बोलां भई तिने जे, मेरा चेला बणने कने मेरिया खुशखबरिया जो सुनाणे रे खातर, अपणा घर बार, भाईयां, बैहणां, माता या पिता, बाल-बच्चयां, या खेतां जो छड्डीत्या हो,
हऊँ तुहांजो सच बोलां भई जे कोई इस पहाड़ा जो बोल्लो, ‘तू उखड़ी जा, कने समुद्रा च जाईने पौ,’ कने अपणे मना च भरोसा रक्खो भई तेढ़ा जे सै बोलगा, तियां इ हुईजो, तां तिस खातर सैई हूणा।
तां यीशुये अपणे चेलयां जो अप्पूँ ला सद्दीने तिन्हांने गलाया, “हऊँ तुहांजो सच्च बोलां भई मन्दरा रिया दान-पेट्टिया च पाणे औल़यां चते इस गरीब विधवे सब्बीं ते जादा दान दित्या;
तिसा जगह रे लोक जे तुहांरा स्वागत नीं करो कने तुहांरी नीं सुणो, तां तिसा जगह ते निकल़दे इ अपणे जोड़यां री मिट्टी बी झाड़ी देओं, ये तिस नगरा रे लोकां रे खातर चेतावनी हूणी भई परमेशरा तिन्हांरा न्याय करना।”
फेरी यीशुये अपणयां चेलेयां जो गलाया, “हऊँ तुहांजो सच बोलां भई तुहां चते किछ लोक सै जे येत्थी खढ़िरे, तदुआं तक नीं मरना, तदुआं तक जे परमेशरा जो सामर्था सौगी राज करदे हुए नीं देक्खी लो।”
हाबिल रिया मौती ते लेईने जकर्याह री मौती तक, तिन्हारा खून जे परमेशरा जो अर्पण करने री बेदी कने परमेशरा रे मन्दरा रे बिच हुया, इन्हां सब्बीं रे खातर इसा पीढ़ियां रे लोकां जोई इसरा लेखा-जोखा देणे पौणा।
यीशुये तिन्हाने गलाया, “पतरस तैं ठीक गलाया; पर हऊँ तुहांजो सच्च बोलां, भई येढ़ा कोई नींआ तिने जे परमेशरा रे राज्जा खातर अपणा घर, जनाना, भाईयां, माता-पिता, बच्चयां, जो छडित्या ओ।
यीशुये तिसने भीं गलाया, “हऊँ तेरने सच्च बोलां भई तूं स्वर्गा जो खुलदे कने परमेशरा रे दूतां जो माहणुये रे पुत्रा यनि मेरे ऊपर उतरदे कने ऊपर जान्दे देखणा।”
हऊँ तुहांजो सच-सच बोलां, जो कोई माह पर विश्वास करगा तिस सै काम्म करने, तिन्हांजे हऊँ कराँ, इन्हां कम्मां ते बी बधीने तिस बड्डे-बड्डे काम्म करने काँह्भई हऊँ पिता लौ जाय राँ।
हऊँ तुहांजो सच-सच गलाया राँ, मेरे मरने ते बाद तुहां रोणा कने दुखी हूणा, पर इस संसारा रे लोकां खुशियां मनाणियां। तुहांजो दुख हूणा पर ताहली जे तुहां मिन्जो जिऊंदा देखणा तिस वगत तुहांरा दुख खुशिया च बदली जाणा।
हऊँ तेरने सच्च बोलां, भई ताहली जे तू जवान था, तां तू खुद अपणे लक्का जो बन्हीने तित्थी जे तेरा दिल कराँ तित्थी जो चली जां था। पर ताहली जे तू बुड्डे हुई जाणा, तां तू अपणे हात्थ फैलाणे कने किसी होरी तिज्जो बन्ही लेणा कने तिज्जो उत्थी लेई जाणा तित्थी जे तू जाणा नीं चाहन्गा।
हऊँ तुहांजो सच्च बोलां, भई अहें सै जे जाणाँ ए सैई बोलां ए, कने अहें सै जे देक्खीरा तिसरी ही गवाही दें, कने सै जे अहें बोलां ए तिस पर तुहें विश्वास नीं करदे।
इस पर यीशुये तिन्हांजो गलाया, “हऊँ तुहांजो सच्चाई दस्सां, भई पुत्र यनि हऊँ खुद अपणे आप किछ मनी करी सकदा, सै सिर्फ तियां कराँ तेढ़ा जे सै पिता परमेशरा जो करदे देक्खां; काँह्भई तिन्हां-तिन्हां कम्मां जो जे सै कराँ तिन्हांजो हऊँ पुत्र बी तियां इ कराँ।
यीशुये तिन्हांजो जबाब दित्या, भई “हऊँ तुहांजो सच्च बोलां, तुहें मेरे पिच्छे इस खातर नीं आये भई तुहें हैरान करने औल़े काम्म देखे, पर इस खातर आये भई तुहांजो खाणे जो रज्जीने रोटी मिली।