61 कने गलाया, “इने गलाया था भई हऊँ परमेशरा रे मन्दरा जो ढाई सक्कां, कने तिज्जे दिन भीं बणाई सक्कां।”
ताहली जे फरीसियें ये सुणया तां तिन्हें गलाया, “ये शैतान्ना रा सेवक होणे रिया वजह ने बुरीआत्मा जो बाहर कड्डां।”
फेरी महायाजके खड़े हुईने यीशुये ते पुच्छया, “क्या जबाबा च तू किछ नीं बोलणा चाँह? भई ये लोक तेरे खिलाफ क्या गवाही देई कराँ ये?”
ताहली जे सै बाहर दरवाजे तक इ गया था भई इक होर जनाने सै देख्या कने जितने लोक ऊत्थी थे, तिन्हाने गलाया, “ये बी त यीशु नासरिये ने था।”
कने बोलीराँ थे, “अरे मन्दरा जो ढाईने तिज्जे दिन भीं ते बनाणे औल़े, अप्पूँजो त बचा! जे तू परमेशरा रा पुत्र आ तां क्रूसा परा ते उतरी ने थल्ले औ।”
इस पर यहूदे चान्दिया रे तिन्हां सारे सिक्कयां जो मन्दरा रे अंगणा च सट्टीत्या कने चलिग्या, फेरी बाहर जाईने अप्पूँजो फाँसी लाईली।
“अहें इस्सो ये बोलदे सुणीरा, ‘मांह इस हत्था रे बणाईरे मन्दरा जो रुढ़ाई देणा, कने तिन्नां दिनां च दुज्जा बनाणा, सै जे हत्था ते नीं बणीरा हो।’ ”
कने रस्ते च जाणे औल़यां सिर हिलाए कने तिसरा अपमान कित्या, “वाह! मन्दरा जो तोड़ने औल़े कने तिन्नां दिनां च बनाणे औल़े!
सै यीशुये पर इल्जाम लगाणे लगे, “ये माहणु अहांरे लोकां जो बहकाणे लगीरा, ये तिन्हारे राजे कैसरा जो कर देणे ते मना कराँ! कने ये येढ़ा दावा कराँ भई हऊँ मसीह आ, कने अप्पूँजो इक राजा बोलदे हुये सुणया।”
अहें जाणाँ ये भई परमेशरे मूसे ने गल्ल बात किति; पर इस माहणुये जो नीं जाणदे भई ये कितिते औआं।”
फेरी इपिकूरी कने स्तोईकी दार्शनिकां चते किछ तिसने तर्क करने लगे, कने कईयें गलाया, “ये बकवादी क्या बोलणा चाँह?” पर दुज्जेयां गलाया, “ये होरसी रा प्रचारक लगया राँ” काँह्भई सै यीशुये रा कने भीं ते जिऊंदा हुणे री खुशखबरी सुणावां था।
“ये लोकां जो समझावां भई परमेशरा री अराधना इयां-इयां करा, सै जे व्यवस्था रे मुतावक निआं।”
लोक इसा गल्ला तका तिसरी सुणदे रये तां बड्डिया अवाज़ा च रड़ाये, “येढ़े माहणुये जो खत्म करो इसरा ज्यूंदा रैहणा ठीक निआं।”