तिन्हां चते अगबुस नौआं रे इक्की भविष्यवक्ते खड़ीने पवित्र आत्मा रिया प्रेरणा ते ये दस्या भई संसारा रे बौहत सारयां देशां च नकाल़ पौणा, कने सै नकाल़ कलौदियुस बादशाह रे बगता च हुया।
ताहली जे मैं मेमने जो छेऊँइ सील तोड़दे हुये देख्या, तां इक बड्डा हिलण हुआ, कने सूरज बाल़ां रे बणाईरे कम्बल़ा साई काला कने पूरा चन्द्रमा खून्ना साई लाल हुईग्या।
ताहली जे मेमने तिज्जी सील तोड़ी, तां मैं तिज्जे जिऊंदे प्राणिये जो येढ़ा बोलदे सुणया, “औ!” मैं तित्थी इक काल़े रंगा रा घोड़ा देख्या, तिसरे स्वारा रे हत्था च इक तकड़ी थी।
मैं इक हल्के पिऊल़े रंगा रा घोड़ा देख्या, कने तिसरे स्वारा रा नौं मौत आ; कने अधोलोक तिसरे पिच्छे-पिच्छे जाया राँ था; कने तिन्हांजो धरतिया रे चौथे हिस्से पर ये अधिकार दित्या गया, भई तलवार, नकाल़, महामारी, कने धरतिया रे वन पशुआं रे जरिये लोकां जो मारी दो।