ताहली जे तिने बौहत सारे फरीसियां कने सदूकियां जो बपतिस्मा लेणे खातर अप्पूँ ले औंदे देख्या, तां यूहन्ने तिन्हाजो गलाया, “जहरीले सर्पा साई बुरे लोको, हऊँ तुहांजो खबरदार कराँ भई हरेक सै जे पाप कराँ तिसजो परमेशरा इक दिन सजा देणी, कने ये नीं सोच्चा भई तुहां इसा सजा ते बची जाणा।
इक दिन ताहली जे यीशु लोकां जो सखाया राँ था, तां इक व्यवस्थापक उट्ठया; कने ये बोल्लीने तिसजो परखणे लगया, “गुरू जी, अनन्त जीवना रा बारस होणे रे खातर हऊँ क्या करूँ?”