यीशुये भीड़ा जो इक होर उदाहरण दित्या। तिने बोल्या, “ताहली जे परमेशरे अप्पूँजो राजे रे रुपा च दसणा शुरु कित्या, सै खेता रे इक्की मालका साई आ तिने जे अपणे दास्सां जो अपणे खेता च खरे ब्यू बाहणे जो भेज्या।
तिने इक होर उदाहरण तिन्हांजो सणवाया : “स्वर्गा रा राज फैल्लीरे मलेड़े साई आ तिसजो किसी जनाने बौहत सारे आट्टे च मलाया कने तदुआं तक सै रखी रखया तदुआं तक जे सै सारे रा सारा आट्टा मलेड़ा नीं बणीग्या।”
“अच्छा दस्सा तुहें लोक इसरे बारे च क्या सोच्चां ये? इक्की माहणुये रे दो पुत्र थे; सै बड्डे ले गया कने गलाया, ‘बेटा आज्ज मेरे अंगूरां रे बगीचे च जा कने काम्म कर।’
“यरूशलेम रे लोको! तुहें सैये सै जे भविष्यवक्तयां री हत्या कराँ ये, कने परमेशरा रे भेज्जीरे दूतां जो पत्थर माराँ ये। मैं कितणी बार चाहया भई तियां जे कोई कुकड़ी अपणयां चूजयां जो अपणे फंगा हेठ सम्भाल़ां इ, तियां इ मैं बी तेरे बच्चयां जो सम्भाल़णा चाया, पर तुहें लोकें नीं चाहया।
फेरी यीशुये अपणयां चेलयां ने बोल्या, ताहली जे माहणुये रे पुत्रा यनि मांह वापस औणा ताहली स्वर्गा रा राज तिन्हां दस कन्यां साई हूणा सै जे मशालां लेईने लाड़े ने मिलणे जो आईयां।
ये तिस माहणुये साई आ, सै जे अपणे घरा ते दूर किति यात्रा पर जाया रा था, जाणे ते पैहले सै अपणे दास्सां ने बोलां भई घरा रा सारा प्रवन्ध तुहांजो करना चाहिन्दा। सै हर इक्की जो दस्सां भई तिस्सो क्या करना चाहिन्दा। फेरी सै द्वारपाला जो अपणिया वापसिया रे खातर त्यार रैहणे जो बोलां।”
इस खातर अरे मेरे प्यारे साथी विश्वासियो, अपणे विश्वासा च मजबूत रौआ कने गल़त शिक्षां ते भरमाये नीं जाओ, कने प्रभुये रे कम्मा च हमेशा बधदे जाओ, काँह्भई तुहें जाणाँ ये भई तुहांरी मेहणत प्रभु च बेकार नीं।
तुहांजो हरेक भले कम्मां च सिद्ध करो, तिसते जे तुहें परमेशरा री इच्छा जो पूरा करी सक्को, सै जे किछ परमेशरा जो खुश कराँ तिस्सो यीशु मसीह रे जरिये अहां च करो। कने मसीह री महिमा युगां-युगां तकौ हुन्दी रौ। आमीन।