7 फेरी यीशु तिन्हांले गया कने तिन्हांने छुईने बोल्या, “डरदे मता, खड़े होआ।”
यीशुये फौरन तिन्हांने गल्ल करदे हुये गलाया, “हौंसला रखा! ये हऊँ आ, मता डरदे!”
ताहली जे चेलयां ये सुणया, तां सै इतणे डरीगे भई धरतिया पर मुन्धे मुँयें पैईगे।
फेरी तिन्हें गासखा देख्या तां तित्थी सिर्फ तिन्हांजो यीशुये जो छड्डिने होर कोई नीं सुझया।
डरा रे मारे सै जनानां अपणे सिर धरतिया खौ झुकाई ने खढ़ी रियां रैईयां। तिन्हे माहणुयें तिन्हाजो गलाया, “तुहें जिऊंदे माहणुये जो मूईरयां रिया जगह च कजो टोल़ी राँईयां?
पर हुण उट्ठीने नगरा च जा, कने जो किछ तू करना सै तिज्जो दस्या जाणा।”
ताहली जे मैं तिस्सो देख्या, तां हऊँ इकदम तिसरे पैराँ पर मुड़दयां साई पईग्या। फेरी तिने अपणा सज्जा हाथ मांह पर रखीने मेरने बोल्या, “डरदा मत; हऊँ इ पैहला कने आखिरी आ।