तुहें काँह नीं समझदे भई मैं तुहांजो रोटियां रे बारे च नीं गलाया? पर मैं त तुहांजो फरीसियां कने सदूकियां रे धोखे ते चौकन्ना रैहणे जो गलाया था सै जे मलेड़े साई आ।”
तिन्हें यीशुये जो तिन्हां रोटियां कने मच्छियां जो कई गुणा बढ़ान्दे हुये देख्या, फेरी बी यीशु कितना सामर्थी था सै जे तिन्हौं समझणा चाहिन्दा था, पर वो समझी नीं पाये।
पर यीशु सै जे किछ बोलीराँ था, चेले तिसरियां गल्लां रा मतलब नीं समझी पाये : कने ये गल्ल तिन्हाते छुपीरी रैई, कने तिने जो किछ गलाया था सै तिन्हां रिया समझा च नीं बैट्ठया।
पर चेले इसा गल्ला जो नीं समझी पाये थे भई सै अपणिया मौती रे बारे च गलाईरां था, कने येई गल्लां तिन्हांते छिपीरी रैईयां भई सै तिन्हांजो जाणी नीं पाओ, कने सै सब जणे इसा गल्ला रे बारे च यीशुये ते पुछणे ते डराँ थे।
भले इ तुहें बौहत पुराणे विश्वासी ये कने हुण तुहांजो लोकां रे खातर गुरू बणी जाणा चाहिन्दा था, फेरी भीं हुण तुहांजो ये जरूरी हुईगरा भई कोई तुहांजो दोबारा परमेशरा रे विषय री सान गल्ल सिखाओ। तुहें त बच्चे साई ये तिस्सो जे दुध चाहिन्दा कने सै जे रोटी नीं खाई सकदा।