परमेशर तिन्हां लोकां पर राज कराँ सै जे खेता च छिपीरे धन-दौलता साई आ, सै किसी माहणुये जो मिलया कने फेरी तिने सै तित्थी गड्डीत्या, कने खुशिया रे मारे अपणा सारा किछ बेच्चीने तिस खेता जो खरीदिल्या।
कने तियां इ जब्दिये रे पुत्र, याकूब कने यूहन्ने जो बी, सै जे शमौना रे साथी थे, हैरानी हुई फेरी यीशुये शमौना जो गलाया, “मत डरदा, हूणा ते तू मच्छियां जो नीं, माहणुआं जो मेरेले ल्यौणा।”
मेरी कई यात्राँ रे दौरान मैं खतरनाक नदियां, खूँखार डाकुआं, खुद अपणयां लोकां, अन्यजातियां, नगराँ, गाँवां, समुद्राँ कने झूट्ठे विश्वासी भाईयां रे जख्मां रा सामना कित्या।
पर ये तिन्हां झूठयां भाईयां रिया वजह ने समस्या हुई, सै जे अहांरे बिच चोराँ साई आईने घुसीगरे थे, भई तिसा अजादिया रा सै जे यीशु मसीह च अहांजो मिलीरी, तिसारा भेत पाईने अहांजो फेरी भीं यहूदी व्यवस्था रा दास बणाई सक्को।
तिने बी मिन्जो बोल्या, “सरदीस नगरा रिया कलीसिया रे दूता जो ये सन्देश लिख: मेरले परमेशरा रियां सात्त आत्मां कने सात्त तारे, हऊँ तुहांजो ये बोलां भई हऊँ तेरयां कम्मां जो जाणाँ, भई तू जिऊंदेयां साई त दिखां, पर असल च तू मूईरा।