ताहली जे तिने बौहत सारे फरीसियां कने सदूकियां जो बपतिस्मा लेणे खातर अप्पूँ ले औंदे देख्या, तां यूहन्ने तिन्हाजो गलाया, “जहरीले सर्पा साई बुरे लोको, हऊँ तुहांजो खबरदार कराँ भई हरेक सै जे पाप कराँ तिसजो परमेशरा इक दिन सजा देणी, कने ये नीं सोच्चा भई तुहां इसा सजा ते बची जाणा।
सै जे बौहत लोकां री भीड़ा री भीड़ यूहन्ने ते बपतिस्मा लेणे जो निकल़ीने औआं थी सै तिन्हाजो गल्लां था, “जहरीले सर्पा साई बुरे लोको तुहांजो परमेशरा ते औणे औल़िया सजा ते किने खबरदार कित्या?
तुहें अपणे पिता शैतान्ना री सन्तान ये कने अपणे पिता रियां इच्छां जो पूरा करना चाँये। सै त शुरु ते खूनी आ कने तिने कदीं सच्चाईया रा पक्ष नीं लेआ, काँह्भई सच्च तिसच हाया इ निआं। झूट्ठ बोलणा त तिसरे स्वाभावा ची हाया; काँह्भई सै झूट्ठा कने सारयां झूट्ठां जो जन्म देणे औल़ा पिता।
तुहांरे मुँआं ते कोई बुरी गल्ल नीं निकल़णी चाहिन्दी, पर जरूरता रे मुतावक सैई निकल़ो सै जे दुज्यां रिया तरक्किया खातर मददगार हो, ताकि तिसते जे सुणने औल़े रा भला हो।
इसते अहें जाणाँ ये भई कुण परमेशरा री सन्तान इ कने कुण शैतान्ना री सन्तान इ; सै माहणु जे धर्मा रे काम्म नीं करदा सै परमेशरा रा निआं, कने नांई सै अपणे साथी विश्वासिये ने कोई प्यार रखदा।