यूहन्ना सैई माहणु आ तिसरे बारे च जे पवित्रशास्त्रा च लिखिरा : ‘देख, हऊँ तेरते पैहले अपणे सनेहा देणे औल़े जो भेज्जी राँ, सै माहणुआं जो तेरे औणे खातर त्यार करो।’
सै लोक जे तिन्हारे अग्गे पिच्छे चलीरे थे सै सब जणे जोरा-जोरा ने बोलणे लगे, “राजा दाऊद रे तिस वंशजा री जय हो! परमेशर तिसजो आशीष देओ, सै जे प्रभुये रे नौआं पर औआं, जय हो परमेशरा री सै जे स्वर्गा च बराजा।”
सै जे यीशुये रे अग्गे-अग्गे चलया राँ थे कने पिछे-पिछे ते आया रां थे, हाकां पाई-पाईने गलाया राँ थे, “परमेशरा री जय हो! परमेशर तिसजो आशीष देओ सै जे अपणे अधिकारा सौगी औआं!
इस खातर तिने खजूरा रियां डालियां लईयां कने तिसने मिलणे जो चलीपे, कने बोलणे लगे, “परमेशरा री जय हो!” “आशीषित आ सै माहणु सै जे प्रभुये रे नौआं ते औआं।” “आशीषित आ इस्राएल रा राजा!”
यीशुये तिसाजो गलाया, “ओ नारी, मेरिया गल्ला पर विश्वास कर भई सै बगत आईरां ताहली जे तुहां पिता री अराधना नांत इस पहाड़ा पर करनी, कने नांई यरूशलेम च करनी।