इस खातर देक्खा, तुहें मेरे इन्हां मासूम चेलयां चते किसी जो बी घटिया नीं समझयां; हऊँ तुहांजो दस्सां भई तिन्हारी हिफाज़त करने औल़े स्वर्गदूतां री पहुँच स्वर्गा च मेरे पिता ले सदा बणीरी रैईं।
पर ताहली जे यहूदी पौलुस रे बरोधा च निंध्या करने लगे, तां तिने अपणे कपड़े झाड़ी ने तिन्हांने गलाया, “जे परमेशर तुहांजो सजा देंगा, तां ये तुहांरी अपणी गल़ती हूणी! हऊँ निर्दोष आ। हूणा ते मांह परमेशरा रा वचन सुनाणे जो अन्यजातियां ले जाणा।”
पर पैहले दमिश्क नगरा रे, फेरी यरूशलेम रे रैहणे औल़यां जो, फेरी यहूदिया रे सारे देशा च कने अन्यजातियां जो प्रचार कित्या, भई मन फिराणे कने परमेशरा खौ मुड़ीने मन फिराणे रे लायक काम्म करा।