ताहली जे जोतषी चलीगे, तां यूसुफा जो सुफने च परमेशरा रे इक्की दूते दर्शण देईने बोल्या, “उट्ठ बच्चे जो कने तिसरिया मौआ जो लेईने चुपचाप मिस्र देशा जो चली जा; कने तदुआं तक जे हऊँ तिज्जो नीं बोलूं, तू ऊत्थी रुकयां; काँह्भई हेरोदेस राजा इस बच्चे जो मरवाणे खातर टोल़ी कराँ।”
ताहली जे लोक कट्ठे हुये, तां पिलातुस राजपाले तिन्हांते पुच्छया, “तुहें किस्सो चाँये भई हऊँ तुहांरे खातर किस्सो छडूं? बरअब्बा जो, या तिस यीशुये जो सै जे मसीह कहलाया जां?”
तिसजो देखीने यीशुये रे माता-पिता बड़े हैरान हुए कने तिसरी माते तिसजो गलाया, “पुत्रा, तैं अहां सौगी येढ़ा काँह कित्या? तिज्जो टोल़दे-टोल़दे तेरे पिता रे कने मेरे प्राण त कट्ठे हुईगरे थे।”
कने तिसारे पहलौठे पुत्रा रा जन्म हुया कने तिसे अपणे न्याणे जो कपड़े च लपेटी ने इक्की गोयडा रिया खुरलिया च रखया, काँह्भई नगरा च तिन्हाजो किसी बी सराईं बिच रैहणे जो जगह नीं मिली थी।