60 यीशुये तिसने गलाया, “सै लोक जे आत्मिकता च मूईरयां साई ये तिन्हौं अपणयां लोकां रे मरने रा इन्तजार करने दे, पर तू जाईने परमेशरा रे राज्जा रा प्रचार कर।”
यीशु सारे गलील प्रदेशा च फिरदा हुआ तिन्हां रयां यहूदी सभा घराँ च उपदेश करदा कने स्वर्ग राज्जा री खुशखबरिया रा प्रचार करदा, कने हरेक किस्मा री बमारी कने कमजोरियां जो दूर करदा रैया।
फेरी बी ताहली जे हऊँ खुशखबरिया रा प्रचार कराँ, तां हऊँ घमण्ड नीं करी सकदा, काँह्भई हऊँ त ये करने जो मजबूर आ। जे हऊँ खुशखबरी नीं सुणांऊ तां मांह पर धिक्कार आ!
भई तू परमेशरा रे वचना रा प्रचार कर हालात चाये ठीक हो या नीं हो वचन प्रचार करने खातर त्यार रै। तिज्जो लोकां जो ये दसणा जरूरी आ भई तिन्हें क्या गल़ती कित्तिरी कने तू तिन्हांरे पापां रे खातर तिन्हौं डान्ट। पर तिज्जो लोकां जो हौंसला बी देणा चाहिन्दा तियां जे तू धीरजा ने तिन्हांजो शिक्षा देआं।
पर तिज्जो हर हालता च अप्पूँजो काबुये च रखणा चाहिन्दा, दुख सै कने खुशखबरिया रा प्रचार कर कने अपणी जिम्मेवारिया जो पूरा कर सै जे प्रभुये तिज्जो दित्तिरी।
तिने बी मिन्जो बोल्या, “सरदीस नगरा रिया कलीसिया रे दूता जो ये सन्देश लिख: मेरले परमेशरा रियां सात्त आत्मां कने सात्त तारे, हऊँ तुहांजो ये बोलां भई हऊँ तेरयां कम्मां जो जाणाँ, भई तू जिऊंदेयां साई त दिखां, पर असल च तू मूईरा।