27 कने हऊँ तुहांजो विश्वास दिलां भई येत्थी खढ़ी रयां चते किछ माहणु येढ़े भई तालुआं तक जे सै परमेशरा जो राज करदा हुआ देक्खी नीं लेन्दे तदुआं तक तिन्हाजो मौत नीं औणी।”
फेरी यीशुये अपणयां चेलेयां जो गलाया, “हऊँ तुहांजो सच बोलां भई तुहां चते किछ लोक सै जे येत्थी खढ़िरे, तदुआं तक नीं मरना, तदुआं तक जे परमेशरा जो सामर्था सौगी राज करदे हुए नीं देक्खी लो।”
जो किछ हऊँ बोल्या राँ सै सच्च आ: मेरा जाणा तुहांरे भले रे खातर आ: जे हऊँ तुहांते दूर नीं जांगा, तां पवित्र आत्मा सै जे तुहांरा मददगार आ तुहांले नीं औणा; पर जे हऊँ जांगा, तां मांह तिस्सो तुहांलौ भेजी देणा।
पर अहें यीशुये जो देक्खां ये, सै जे स्वर्गदूतां ते किछ इ वगता रे खातर घट कित्या गया था, ताकि परमेशरा रे अनुग्रह रे जरिये सै सब्बीं रे खातर मरी सक्को। कने काँह्भई तिने दुख सैया कने मरया, तां हुण अहें जाणाँ ये भई सै महिमामय आ कने आदर कित्या गईरा।