43 तिसा भीड़ा च येढ़ि जनाना थी तिसाजो जे बारा साल्लां ते खून बैहणे री बमारी थी। तिसा जनाना ले सै जे किछ था सै सारा तिसे बैदां ले जाईने खर्ची दितिरा था, तां बी किसी ते ठीक नीं हुई थी।
काँह्भई सारयां देणे औल़यां अपणे बौहत पैसे चते किछ हिस्सा दान दित्या, पर इस बिधवे अपणा सब किछ देईत्या येत्थी तक भई तिसाले जिऊंदा रैहणे खातर बी किछ नीं रैया।”
ताहली जे ये बुरीआत्मा तिस पर हमला कराँ ईं, तिस्सो जमीन्ना पर पटकी देईं : तिसरे मुँआं ते झगूड़ औआं, कने सै अपणे दांद पीहां, कने अकड़ी जां कने हिलदा नींआ। मैं तेरयां चेलयां जो बुरी आत्मा जो बाहर कड्डणे रे खातर बोल्या, पर सै नीं कड्डी सक्के।”
ये जनाना त अब्राहमा रे कुल़ा तेई तिसौ जे शैताने ठारां साल्लां रे लम्बे बगता ते बन्हीने रखीरा था, क्या इसाजो तिसते छडवाणा यहूदियां रे विस्राम रे दिन जरूरी नीं था?”
यीशु जिस बगत किश्तिया ते उतरी कराँ था, तिस बगत तिस नगरा रा इक माहणु तिन्हाजो मिलया सै जे बुरीआत्मां रे बशा च था। सै किसी घरा च नीं रैंहदा था, कने नंगा घुमदा फिरदा रैयां था। सै मतयां दिनां ते कब्रिस्तान च रेआं था।
पर अहें ये नीं जाणदे भई हुण ये कियां देक्खां? कने न त ये जाणाँ ये भई किने इस रियां आक्खीं च जोत पाई। इसते इ पुछी लवा; ये बड़ा सयाणा हुईगरा; अपणे बारे च ये खुद बोल्ली सक्कां।”
कने लोक इक्की जन्मा रे लंगड़े माहणुये जो लयाया राँ थे। सै तिस्सो हर रोज़ मन्दरा रे तिस दरवाजे पर तिस्सो जे सुन्दर बोलां ये, बठाल़ी देयां थे भई सै मन्दरा च जाणे औल़यां ते भिख मंग्गो।