इक बार फेरी यीशु किश्तिया च गलील दरयावा रे दुज्जे कनारे गया। ताहली जे सै ऊत्थी पुज्जया कने कनारे पर ही खढ़िरा था, फेरी बौहत सारे लोक यीशुये ले कट्ठे हुईगै।
काँह्भई हेरोदेस यूहन्ना जो धर्मी कने पवित्र माहणु जाणीने तिसते डराँ था, कने तिस्सो बचाई रखां था, हर बार ताहली जे हेरोदेस यूहन्ने जो बोलदे हुये सुणां, सै बौहत घबराई जां, पर फेरी भीं तिस्सो सुणना पसन्द करां था।
“अपणे घरा जो बापस जा कने लोकां जो दस्स भई कियां परमेशरे तेरे खातर बड्डे काम्म कित्ते।” सै जाईने सारे नगरा च प्रचार करने लगया, भई यीशुये मेरे खातर केढ़े बड्डे-बड्डे काम्म कित्ते।