49 सै लोक जे तिन्हाने सौगी रोटी खाणे बैठिरे थे, सै अपणे-अपणे मनां च विचार करने लगे, “ये माहणु अपणे आप जो क्या समझां? भई ये लोकां रे पाप माफ करदा फिरो?”
कने ताहली जे सै घरें रोटी खाणे बैट्ठया, तां मते सारे चुंगी लेणे औल़े कने पापी आईने यीशु कने तिसरयां चेलयां सौगी खाणे बैट्ठे।
कने कई यहूदी शास्त्रियें अप्पूँ चियें गलाया, भई “ये माहणु त परमेशरा री निंध्या कराँ।”
“इस माहणुये जो येढ़ा नीं बोलणा चाहिन्दा? येत परमेशरा री निंध्या कराँ! परमेशरा ते इलावा होर कोई पाप माफ नीं करी सकदा!”