इस खातर देक्खा, तुहें मेरे इन्हां मासूम चेलयां चते किसी जो बी घटिया नीं समझयां; हऊँ तुहांजो दस्सां भई तिन्हारी हिफाज़त करने औल़े स्वर्गदूतां री पहुँच स्वर्गा च मेरे पिता ले सदा बणीरी रैईं।
तिस वगत बरअब्बा नौआं रा इक माहणु था, सै जे किछ होर लोकां सौगी जेल्ला च था, काँह्भई तिने जे रोमी सरकारा रे बरोधा च दंगा करीने किछ लोकां री हत्या कित्तिरी थी।
यीशुये ये सुणीने तिन्हांने गलाया, “भले चंगयां जो डाक्टरा री जरूरत नीं, पर बमाराँ जोई। हऊँ तिन्हां लोकां जो सदणे खातर नीं आईरा सै जे अप्पूँजो धर्मी समझां ये, पर तिन्हांजो सै जे जाणां ये भई सै पापी ये।”
हऊँ तुहांजो बोलां; भई इयां इ, इक मन फिराणे औल़े पापिये रे बारे च बी स्वर्गा च आनन्द हूणा, जितना जे भई तुहां साई नड़िनुये लोकां खातर नीं हुन्दी सै जे सोच्चां ये भई अहें धर्मी ये, तिन्हाजो जे बुराईया ते मन फिराणे री जरूरत नीं।”
इक दिन तिन्हें तिसने बोल्या, “यूहन्ना रे चेले त लगातार उपवास रखां ये कने प्राथना करदे रैं, कने तियां इ फरीसियां रे बी, पर तेरे चेले त खांदे पींदे रैं।”
परमेशरे यीशुये जो स्वर्गा च सद्दीने सब्बींते ऊच्चे औहदे पर बठाल़या, तिने तिस्सो अधिकार दित्या ताकि सै अहांरा छुटकारा करीने अहां पर राज करो। परमेशरे येढ़ा इस खातर कित्या भई अहें इस्राएली अपणे पापां ते मन फिराई लो ताकि सै अहांजो कने अहांरे पापां जो माफ करी दो।
प्रभु अपणे बायदे पूरा करने च देर नीं लगान्दा, तियां जे भई किछ लोक सोच्चां ये। बल्कि सै अहांरे प्रति धीरज रखां, काँह्भई सै नीं चाहन्दा भई कोई बी माह्णु नाश हो, पर सै त चांह भई सारे लोक पापां ते मन फिराई लो।