कने तियां जे योना तिन्न दिन कने तिन्न रात तिस समुद्री जीबा रे पेट्टा च रैया था, तियां इ माहणुये रे पुत्रा यनि मांज बी तिन्न दिन तिन्न रात कब्रा़ रे अन्दर रैहणा।
तिस बगत यीशु अपणे चेलयां जो दसणे लगया, भई “मिन्जो यरूशलेम जाणा चाहिन्दा कने तित्थी यहूदी शास्त्रियां, बजुर्ग यहूदी नेतयां, कने मुखियायाजकां रे जरिये बड़ा दुख सहीने; मारया जाऊँ; फेरी तिज्जे दिन मूईरयां चा ते माह जिऊंदे हुई जाणा।”
तिने तिन्हांने बोल्या, “हैरान मत हुंदियां, तुहें यीशु नासरिये जो टोल़ां इयां, सै जे क्रूसा पर चढ़ाया था। सै जिऊंदा हुईगरा, येत्थी निआं; देक्खा, ये सैई जगह इ, तित्थी जे तिन्हें तिस्सो रखीरा था।
ताहली जे सै ऊथी पुज्जे ताहली तिन्हारे किछ बोलणे ते पैहले इ तिन्हारा इसा खबरा ने स्वागत कित्या भई “प्रभु सच्ची जोई जिऊंदा हुईग्या! तिने शमौन पतरसा जो दर्शण दित्या!”
फेरी यीशुये गलाया, “काँह्भई माहणुये रे पुत्रा रे खातर ये जरूरी आ भई सै मता दुख सओ, कने बजुर्गां, मुखियायाजकां कने शास्त्रियां हऊँ घटिया समझीने मारी देणा, पर तिज्जे दिन मांज भीं ते ज्यून्दे हुई जाणा।”