5 डरा रे मारे सै जनानां अपणे सिर धरतिया खौ झुकाई ने खढ़ी रियां रैईयां। तिन्हे माहणुयें तिन्हाजो गलाया, “तुहें जिऊंदे माहणुये जो मूईरयां रिया जगह च कजो टोल़ी राँईयां?
इसा गल्ला जो सुणीने मरियम बौहत हैरान हुईने सोच बिचार करने लगी भई स्वर्गदूता री गलाई रिया गल्ला रा क्या मतलब हुया।
ताहली जे सै परेशानिया च पैई गियां, तां देक्खा, दो माहणु लोई साई चमकदे कपड़े पैहनीरे तिन्हाले आईने खड़ीगे।
सै येत्थी नींये! सै मूईरयां चा ते जिऊंदा हुईगरा! क्या तुहांजो याद निआं भई तिन्हे गलील च तुहांजो क्या गलाईरा था,
पर तिस्सो इ परमेशरे मौता रे बन्धना ते छुड़ाईने ज्यूंदा कित्या; काँह्भई ये कदीं मनी हुई सकदा था भई सै तिसरे बशा च रैहंदा।
याजक सै जे दशमांश लें सै माहणु ये सै जे मरी जाये, पर मेलिकिसिदक इसते बी महान आ, काँह्भई पवित्रशास्त्र बोलां भई सै जिऊंदा।
हऊँ जिन्दगिया रा सोता; हऊँ मरी चुक्कीरा था, पर हुण हऊँ हमेशा खातर जीवित आ। मौत कने अधोलोका रियां चाबियाँ मेरले इयां।
तिने बी मिन्जो बोल्या, “स्मुरना नगरा रिया कलीसिया रे दूता जो ये सन्देश लिख: हऊँ पैहला कने आखरी आ; हऊँ मरीग्या था कने हुण जिऊंदा हुईगरा, हऊँ ये बोलां: