यीशुये जबाब दित्या, “तैं अप्पूँ इ बोल्या; पर हऊँ तुहांजो बोलां भई तुहां माहणुये रा पुत्र सर्वशक्तिमान परमेशरा रे सज्जे पासे बैठिरा कने अम्बरा रे बद्दल़ां पर बड़े छोड़ औन्दे देखणा।”
फेरी सुबेदार कने होर सिपाही सै जे तिस सौगी यीशुये रा पैहरा देई कराँ थे, हिल्लण कने सै जे किछ तित्थी हुया था तिस्सो देखीने बड़े भरी डरिये कने गलाया, “सच्ची जो ये परमेशरा रा पुत्र था।”
कने बुरीआत्मायें रड़ान्दी हुई कने ये बोलदी हुई, भई “तू परमेशरा रा पुत्र आ,” बौहत लोकां चते निकल़ी गियां, पर सै तिन्हाजो थिड़कां था कने बोलणे नीं देन्दा था, काँह्भई बुरी आत्मा जाणाँ थिआं, भई सै मसीह आ।
पिलातुसे तिस्सो गलाया, तां क्या तू राजा? यीशुये जबाब दित्या, “तू बोलां भई हऊँ राजा। हऊँ इस खातर पैदा हुईने संसारा च आया भई सच्चाईया रे बारे च सखाई सक्कूँ। सै माहणु जे सच्चाईया ने प्यार रक्खां ये सै मेरा बचन सुणां ये।”
यहूदी अगुवेयां तिस्सो जबाब दित्या, “अहांरी इक व्यवस्था इ कने तिसा व्यवस्था रे मुतावक मौती रिया सजा रे लायक आ, काँह्भई ये अप्पूँजो परमेशरा रा पुत्र हुणे रा दावा करां।”