फेरी यीशुये पर हमला करने आईरे मुखियायाजकां, मन्दरा रे रखवाल़यां रे मुखियां जो, कने बजुर्गां जो गलाया, “क्या हऊँ कोई चोर या डाकू आ, भई तुहें मिन्जो पकड़ने खातर तलवारां कने डन्डे लेईने आईरे?
तदुआं तक जे हऊँ तिन्हांने सौगी रैया, तेरे तिस नौआं रिया सामर्था ते सै जे तैं मिन्जो दित्तिरी, मैं तिन्हांरी हिफाजत किति, कने तिन्हेंजे अपणे खातर भटकणा हि चुणया तिन्हांजो छड्डीने तिन्हां च कोई बी नाश नीं हुआ, ताकि पवित्रशास्त्रा च जो किछ लिखिरा सै सच्च ओ।
हऊँ पौलुस मसीह री नम्रता कने कोमलता च तुहांजो विनती करी रां, हलाँकि मैं महसूस कित्या भई तुहें सोच्चां ये हऊँ तुहांरे सामणे डरपोक आ कने ताहली जे तुहांते दूर आ हऊँ निडर आ।