ताहली जे यीशु जैतून पहाड़ा पर बैठिरा था, तां चेलयां चुपचाप तिसले आईने गलाया, “अहांजो ये दस्स भई ये गल्लां कदीं हूणी? ताहली जे तू वापस औणा कने इस संसारा रा खात्मा हुणे रा बगत औंणा तां तिसरे क्या संकेत हुणे?”
“पढ़ने औल़ा समझी लो : इक दिन ताहली जे तुहें तिस ज्वाड़ने औल़ी गन्दी चीज़ा जो मन्दरा च खढ़ी रिया जो देखगे, तित्थी जे तिसा चीज़ा रा रैहणा ठीक नींआ, कने तिसरिया वजह ते जे मन्दर उजाड़ बणी जां। तां सै जे यहूदिया प्रदेशा च ओ सै पहाड़ा पर नट्ठी जायों।
तिने गलाया, “चौकन्ने रौआ, भई झूट्ठा पर विश्वास नीं करो, काँह्भई मतयां लोकां मेरा हुणे रा दावा करना कने बोलणा भई हऊँ मसीह आ कने सौगी जो येढ़ा बी बोल़णा, संसारा रा अन्त नजदीक आ। पर तुहें तिन्हांरे पिच्छे देक्खां चली जान्दे।