14 पर जिस मौके करसाणें तिसरे मुण्डुये जो देख्या, तां सै अप्पूँ चियें गलाणे लगे, देक्खा, इस बगीचे रा वारस आई कराँ। जे अहें इस्सो मारी देईये तां इसरी सारी जायदात अहांरी हुई जाणी!
दस्सा यूहन्ने जो बपतिस्मा किति ते मिलया? परमेशरा ते या माहणुये ते?” सै अप्पूँ चियें गल्ल बात करदे हुये गलाणे लगे, “जे अहें बोलां ये ‘परमेशरा ते’ तां इस अहांते पुछणा ‘फेरी तुहें तिस पर विश्वास काँह नीं करदे?’
शास्त्रियें कने मुखियायाजकां तिस बेले जे ये उदाहरण दित्या, तां सै इकदम तिस्सो पकड़ना चाँह थे, काँह्भई सै जाणीगे भई यीशु अहांरी तरफ ईशारा करी रां भई इस कहाणिया रे करसाण अहें लोक ये, पर सै लोकां ते डराँ थे।
तिस यीशुये जो, सै जे परमेशरा री बणाई रिया योजना कने पैहले रे ज्ञाना रे मुतावक पकड़वाया गया, तुहें अर्धमियां रे हत्था ते तिस्सो क्रूसा पर चढ़वाई ने मारी दित्या।
इन्हां दिनां रे आखिर च परमेशरे अहांने अपणे पुत्रा रे जरिये गल्लां कित्तियां, तिसजो जे परमेशरे सारियां चिज़ां रा बारस बणाया कने तिसरे जरिये जे परमेशरे सारे संसारा जो रचीरी।