29 “मेरे प्रभु, हुण तू अपणे दास्सा जो अपणे वायदे रे मुतावक शान्तिया ने मरने दे!
पवित्र आत्मे तिस्सो दर्शण दित्या था भई तालुआं तक जे सै प्रभु रिया तरफा ते भेज्जीरे मसीहे जो देखी नीं लेन्दा, तदुआं तक तिसरी मौत नीं हूणी।
तिस बगत शमौन बी ऊथी मौजूद था, तिने तिस न्याणे जो अपणिया गोदा च लेआ कने परमेशरा री बडयाई करदे हुए बोलणे लगया,
काँह्भई मिन्जो दुईं रे बिच चुनाव करने च कठिनाई हुई राँई। हऊँ मरना चाँह ताकि स्वर्गा च हऊँ मसीह ने सौगी रैई सक्कूँ, काँह्भई ये बौहत इ अच्छा हूणा।
फेरी मैं स्वर्गा ते ये अवाज़ सुणी, “लिख: सै मृतक जे प्रभुये च मराँ ये, सै हुण आशीषित ये।” पवित्र आत्मा बोलां, “हाँ, काँह्भई तिन्हां अपणिया मेहणता ते आराम पाणा, कने तिन्हांरे भले काम्म तिन्हां सौगी ये।”
तिन्हें ऊच्चिया अवाज़ा च हाक पाईने बोल्या, “हे सब्बीं ते महान प्रभु, पवित्र कने सच्चे; तू कदुआं तक इन्साफ नीं करगा? कने धरतिया च रैहणे औल़े लोकां ते अहां रिया मौती रा बदला कदुआं तका नीं लेंगा?”