15 स्वर्गदूत गान्दे-गान्दे स्वर्गा जो चलिये तां फेरी गद्दिएं इक्की-दूये जो खुशखबरी दित्ति, चला अहें बैतलहम चलिये कने ये जे गल्लां हुईयां कने तिन्हांजो प्रभुये परगट कित्या, इन्हांजो जाईने देखिये
न्याय रे दिन दखण रिया राणिया इसा पीढ़िया रे लोकां सौगी खढ़ना कने तिसा सै दोषी बनाणे, काँह्भई सै बड़े दूर प्रदेशा ते सुलैमान रा प्रचार सुणने जो आई थी; कने देक्खा, येत्थी सै आ सै जे सुलैमान ते बी बड्डा, पर तुहें मन बदलने जो त्यार नींये।
स्वर्गा च परमेशरा री बडयाई ओ कने धरतिया पर तिन्हां माहणुआं ते जे परमेशर खुश आ तिन्हां पर सुख-शान्ति ओ।
फेरी सै झट-पट गये कने गोयडा च मरियम कने यूसुफ जो देख्या कने खुरलिया च तिस न्याणे जो बी देख्या।
तिन्हाजो आशीष देन्दे हुये, सै तिन्हाते लग हुईग्या, कने परमेशर तिस्सो स्वर्गा जो लेईग्या।
कने सै स्वर्गा च जाईने परमेशरा रे सज्जे पासे आदरा रिया जगह बैठिग्या; कने सारे स्वर्गदूत, अधिकारी कने शक्तियां तिसरे अधीन करीते।