फेरी यीशुये तिन्हाने गलाया, तुहें लोकां रियां नज़राँ च बड़े धर्मी बणां ये, पर परमेशर तुहांरे कपटी स्वभावा जो जाणाँ। माहणुआं रिया समझा च सै जे खास आ, सै परमेशरा रिया नज़राँ च बेकार आ।
येढ़ा देखीने सै फरीसी तिने जे यीशुये जो नियून्दा देईने सद्दीरा था, अपणे मना च सोचणे लगया, “इसते त येढ़ा साबित हुआं भई ये यीशु कोई भविष्यवक्ता निआं। काँह्भई जे सच्ची जो सै परमेशरा री तरफा ते भेजीरा हुन्दा, तां येढ़ा जाणी लेन्दा भई ये केढ़ी जनाना इ सै जे इसने छोइराँ इ कने सै कितणी बड्डी पापिन इ।”
तू अपणे विश्वासी भाईये पर कजो दोष लगां? या तू अपणे विश्वासी भाईये जो घटिया कजो मन्नां? काँह्भई अहां सारयां जो परमेशरा रे न्याय रे संघासणा रे अग्गे खड़ने पौणा।