4 तिने न्यायिये बौहत दिनां तक तिसा विधवा रिया गल्ला री परवाह नीं किति, पर बाद बिच तिने मना च बिचार कित्या, हलांकि हऊँ नांत परमेशरा ते डराँ, कने नांई माहणुआं री कोई परवाह कराँ।
तिस नगरा च इक विधवा बी रैयां थी, सै जे तिसले आईने बार-बार तिसजो बोलदी रैयां थी, भई मेरा दुश्मण तिने जे मेरने बेन्याई करीने मेरा नुक्शान कित्या, तिस माहणुये जो सजा देईने तिसते मिन्जो बचा!
फेरी ताहली जे अहांरा संसारिक पिता बी अहांजो सुधारने रे खातर सजा देआं, फेरी बी अहें तिसरा आदर कराँ ये। तां ये अहांरे खातर होर बी जादा जरूरी आ, भई परमेशर सै जे अहांरा आत्मिक पिता तिसरे सुधारा जो अहें ग्रहण करी लो ताकि अहें जिऊंदा रौ।