“बौहत भयानक सजा मिलणी तुहां व्यवस्थापकां जो! काँह्भई तुहें ज्ञानां री चाबिया जो लोकां ते लकोई ने रखां ये। तुहें अपणे आप त परमेशरा रे राज्जा च नीं जान्दे पर तुहें दुज्जेयां जो बी जाणे ते रोकां ये।”
यीशुये अपणे चेलयां जो इस बारे च दस्या भई अहांजो हर बगत प्राथना करने री जरूरत इ कने निराशा च पैईने हिम्मत नीं हारनी चाहिन्दी, फेरी तिन्हांजो ये उदाहरण गलाया :
जिस बगत सै तिसा जनाना ने गल्ल इ करी कराँ था भई यहूदी सभा घरा रे सरदार याईर रे घरा ते कोई ब्योरा लेईने आया, “तुहांरी बेटी मरीगी, हुण गुरुये जो दुख देणे री जरूरत नीं।”