तिस बगत यीशु अपणे चेलयां जो दसणे लगया, भई “मिन्जो यरूशलेम जाणा चाहिन्दा कने तित्थी यहूदी शास्त्रियां, बजुर्ग यहूदी नेतयां, कने मुखियायाजकां रे जरिये बड़ा दुख सहीने; मारया जाऊँ; फेरी तिज्जे दिन मूईरयां चा ते माह जिऊंदे हुई जाणा।”
कने मिन्जो अन्यजातियां रे हवाले कित्या जाणा, भई सै मेरा मजाक डवाओ, कने कोड़े मारो, कने मिन्जो क्रूसा पर चढ़ाओ, कने मांह तिज्जे दिन मूईरयां ते जिऊंदा हुई जाणा।”
तां किछ लोक तिस पर थुकणे लगे, कोई तिसरा मुँह ढकणे लगे कने घसुन्ने मारने लगे, किछ तिसने बोलणे लगे, “जे तू इक भविष्यवक्ता, तां अहांजो दस्स भई तिज्जो किने मारया!” कने सपाहियें तिन्हें जे तिस्सो पकड़ीरा था थप्पड़ मारे।
तित्थी लोक खढ़ी ने ये सरा किछ देखदे रैये। मुखिये यीशुये रा मजाक चक्की ने बोलीराँ थे, “इने होरीं जो त बचाया। जे ये परमेशरा रा मसीह आ कने तिसरा चुणीरा, तां अप्पूँजो बचाओ।”
तंजे तिने येढ़ा गलाया तां मन्दरा रे पैहरेदारे सै जे तित्थी खढ़िरा था, यीशुये जो इक थप्पड़ मारया, कने गलाया तैं महायाजका जो ईंयाँ जबाब देणे री हिम्मत कियां किति।
फेरी सै सवेरे रे बगत यीशुये जो कैफा रे घरा ते रोम रे राजपाल पिलातुस ले मैहला जो लईगे, पर यहूदी लोकां चते कोई बी राजपाला रे मैहला च जान्दा, तां सै अपवित्र हुई जान्दा कने तिस्सो फसह री रोटी खाणे री अनुमति नीं मिलदी।
तिस यीशुये जो, सै जे परमेशरा री बणाई रिया योजना कने पैहले रे ज्ञाना रे मुतावक पकड़वाया गया, तुहें अर्धमियां रे हत्था ते तिस्सो क्रूसा पर चढ़वाई ने मारी दित्या।