“जे तुहां चते किसी ले सौ भेड्डां ओ, कने तिन्हां चते इक गवाच्छी जाओ, तां तिस रखवाल़े क्या करना? क्या तिस बाकी नड़िनुये भेड्डां जो पहाड़िया पर सुरक्षित जगह पर छड्डिने, तिसा गवाच्छी रिया भेड्डा जो तदुआं तक टोल़दे नीं रैहणा? तदुआं तक जे सै तिसजो मिली नीं जाओ।”
सै तिसने दुज्जी बार बोलां, “यूहन्ना रे पुत्र शमौन, क्या तू मेरने प्यार कराँ?” पतरसे यीशुये जो बोल्या, “हाँ, प्रभु! तू जाणाँ भई हऊँ तिज्जो प्यार करां।” यीशुये पतरसा जो गलाया, “मेरियां भेड्डां री रखवाली कर।”
तिन्हें ये सुणीने परमेशरा री महिमा कित्ती, फेरी तिसने गलाया, “भाई तू जाणाँ भई यहूदी लोकां चते कई हजारें विश्वास कित्या; कने सब मूसा रिया व्यवस्था जो मनणे खातर जोशा ने भरीरे।