1 यीशु ताहली जे उपदेश देआं था तां बौहत सारे चुंगी लेणे औल़े कने पापी लोक तिसरियां गल्लां जो सुणने खातर तिसले औआं थे।
काँह्भई जे तुहें अपणे प्यार रखणे औल़यां नेई प्यार रखां ये, तां तुहांजो परमेशरा कजो ईनाम देणा? क्या टैक्स लेणे औल़े बी येढ़ा इ नीं करदे?”
ये जाणी लौआ, कितणे सै जे अप्पूँजो खास समझां ये, हुण सै खास नीं रैहणे, कने सै जे खास नीं समझे जायें, सै औणे औल़े वगता च बौहत खास समझे जाणे।”
जिस बगत सारयां लोकें कने चुंगी लेणे औल़यां ये गल्ल सुणी तां फेरी तिन्हे यूहन्ने ते बपतिस्मा लेईने परमेशरा जो सच्चा मन्नील्या।
व्यवस्था इस खातर दित्ति गई ताकि सारे लोकां जो पता चली जो भई सै कितणे पापी थे। पर तियां जे लोकें जादा ते पाप कित्ते तियां इ परमेशरा रा अनुग्रह तिसते बी कई मान जादा हुया,
ये गल्ल सच्च कने हर तरिके ने मनणे लायक इ भई मसीह यीशु पापियां रा छुटकारा करने खातर संसारा च आया, तिन्हां सब्बीं च हऊँ बड़ा पापी आ।