सै नोकर मुड़ीने अपणे मालका ले आया कने सै जे किछ लोकें गलाया था सै सारी गल्लां तिसजो दस्सी। तिने मालके गुस्से च आई ने गलाया, ‘नगरा रे बज़ाराँ कने गल़ियां च इकदम जाईने गरीबां, टुण्डयां, लंगड़यां कने अन्हेयां जो सद्दीने लीऔ।’
हलाँकि हऊँ सब पवित्र लोकां च छोट्टयां ते बी छोट्टा, परमेशरे अनुग्रह ने मिन्जो ये मौका दित्या ताकि हऊँ अन्यजातियां जो मसीह री अपार आशीषां री खुशखबरी सुणाऊँ।